ای ابر سیه مستی بدور از سر ما کن

در فصل بهار نم نم باران مزه دارد !

کی بستر انزوا شود زینت آدم ؟

در حسن با همی جمع یاران مزه دارد

با دست محبت بایدش خشتی گزارم

آبادچو شود منزل ویران مزه دارد

ای دل چوندانی کن خموشی علاج کار

با لحن شرین نطق سخن دان مزه دارد

تا منت کس بِه که تنِ سخره و سنگ را

تسخیر وکنم با نوک مژگان مزه دارد

آدم که روان شدم درین خانه اما بعد

آن دم که روم آدم و انسان مزه دارد

تنویر به درت حلقه زند پیری خبر باش

هر چند وترا آغاز و پایان مزه دارد
------------------
اصغر تنویر