ای دوست ای رفیقی که بودی به دل قرین

پیمانِ ما نبود، روی بی خبر چنین

ما را قرار و بود به دیدارِ هم رسیم

نا دیده، دیده کور نمودی دلم غمین

از شعر ناب و طبع تو سر شار می شدم

ای فائض عزیز، تو کمیاب و بهترین

بغض گلوی مولوی، حافظ و خیام

در واژه های نغز تو بودست جا گزین

دُر دری، گنج سخن در کلام تو

حقا چوطمع شهدکند کام دل شرین

اخبار مرگ تو کجا دل کند قبول؟

بر گوش آسمان کند ناله ام طنین

تنویر در دیار غریبی به حیرت است

درد تو را کشد و یا درد سر زمین
-----------------------------
اصغر تنویر