گرجان و دلم فدای جانان مزه دارد

جانان طلبت گردهمش جان مزه دارد

گر رو بنماید مهِ خوبان ز ره لطف

باحدیث عشق درشب هجران مزه دارد

ای دوست ای رفیقی که بودی به دل قرین

پیمانِ ما نبود، روی بی خبر چنین

ما را قرار و بود به دیدارِ هم رسیم

نا دیده، دیده کور نمودی دلم غمین

از شعر ناب و طبع تو سر شار می شدم

ای فائض عزیز، تو کمیاب و بهترین

بغض گلوی مولوی، حافظ و خیام

در واژه های نغز تو بودست جا گزین

دُر دری، گنج سخن در کلام تو

حقا چوطمع شهدکند کام دل شرین

اخبار مرگ تو کجا دل کند قبول؟

بر گوش آسمان کند ناله ام طنین

تنویر در دیار غریبی به حیرت است

درد تو را کشد و یا درد سر زمین
-----------------------------
اصغر تنویر

خارها زنیت باغ گل ها غلط

من غلط مثل من و ما غلط

آنچه پنهان است باور میشود

آنچه پیش چشم است پیدا غلط

آب غلط باران غلط ابر غلط

کوه غلط باغ غلط دریا غلط

کی کنی باور به عشق پاک دل؟

شد غلط مجنون هم لیلا غلط

جز تو سیاه و سفید هیچ نگری

سبز غلط سرخ آنچه زیبا غلط

خویشتن در خود باید جستجو

در بدر منزل کردن ها غلط

گاه تو آیینه ی قلبت باز کن

خویش خواهی دیدسرتا پاغلط

ای به زنجیر ی عقاید بسته

خوردن سوسمار در صحرا غلط

زیر و رو شد بنای ز ند گی

فخر بر تاج سر با با غلط

عقل من رهبر، رهنمای من

زاهد و شیخ چو پیشوا غلط

دین من انسان است، انسانیت

باو ر دیگر ازین جدا غلط

تنویرا امروز دل خوش بینمت

گر کنی اندیشه ی فردا، غلط

---------------

اصغر تنویر

چون گل نو رسته بگریخت زلب خنده گریخت

عالمی در حیرت افتاد چو آن بنده گریخت

بر دماغ دل من هیچ سخن گُل نشو د

انجمن زان نبود شاد سر ا ینده گریخت

وای بحال باغبان تخمی زگُل کِشت خار شد

حال او درهم و برهم ، هم آینده گریخت

مشکل ما چقدر سخت و که لاینحل شد

شاهد و قاضی و انگار که پرونده گریخت

وه چه دوران سیاهیست که سنگ گِل میشود

شیر نر ماده صفت شد سر افگنده گریخت

آن یکی مست ِ خر ا بات مجلس آرای ما

از در میکده امشب سر میده گریخت

تو مپندار که فر شته یی خالی ز گنه

صدقدم عقل تو هم کاست فریبنده گریخت

به تماشا منشین تنویر درین صحنه ی تار

یا نبودی شاهدی آن که بیننده گریخت

-----------

اصغر تنویر

به آسیــــــــاب حوادث غلـــــه و سنگ شدیم

و نسل دود و گلولــــــــــــه و از تفنگ شدیم

عبور حادثـــــــه ها دل گـــــرفت و سنگ نهاد

بجـــــان زاده ی خویش جنسی از پلنگ شدیم

ز سرخ و سبــــز وسیاه و سفید هرچه که بود

لباس وجامــــه به تن کرده رنگ ورنگ شدیم

چــــــراغ دهکده را غا فــــــــــلا نه بشکستیم

و ســـر انجام ز جهالت مدهـوش ومنگ شدیم

نرود قــــــــــافله از ما به جلو هر گـــــــز نی

خمــــــــار تــــاج زرین و مستِ اورنگ شدیم

برای آنکه شویم در امــــــــــان از غم و رنج

اسیر پنجه ی کوکنار و چــــرس و بنگ شدیم

صد مَنی خاک به دهن کــــــرده این حقیقت را

تنویرگریست و بگفت دورازعارو ننگ شدیم
-------------------------------------------
اصغر تنویر
تورنتو-کانادا

جنگل خشک و بی بهــــارم مخوان
گــــــل بد بوی لالـــــه زارم مخوان
رانده ی شهـــــر و نا بکارم مخوان
بی گنـــــــه زیــر پای دارم مخوان
گل ســرخی چمنـــــم خارم مخوان
--------------------------------
کیســـــــــه خالی ز زرو سیمم اگر
فــــــــارغ از هر دولت و دینم اگر
رهِ می خانه می گــــــــــز ینم اگر
میـــــــــوه ی  تلخ و یا شیرینم اگر
بی بهایــــــــی سر با زارم مخوان
--------------------------------
می پرستــم عشق را دین من است
کردار و پنــــــدار و آئین من است
همدمی نغــــز و هم نشین من است
از همــــه خوب و بهترین من است
تک و تنها ،بی کس وزارم مخوان
--------------------------------
چشم خورشیــــــد چراغ خانه ی دل
یک کتاب قصـــــــه و افسانه ی دل
رستم و سهــــراب و شهنامه ی دل
جرس و نعـــــــره ی مستانه ی دل
چون دل شب تاریک وتارم مخوان
--------------------------------
مرغ خوش خوان نوبهــــار که منم
ساز و آهنگ چشمــــه سار که منم
دامن کوهــــــی لالـــــه زار که منم
موج دریـــــــــــای بی قرار که منم
قاب خالی روی دیـــــــوارم مخوان
--------------------------------
خفتــــــــه را عاقل و فــــرزانه کنم
آ شِنــــــــــا با لب پیمـــــــــا نه کنم
شهـــــره ی شهــــر و جاودانه کنم
گونــــــــــه اش بوس شاعرانه کنم
چون دراز گوشی زیر بارم مخوان
--------------------------------
قامتی بالا چو ســـــــــــروی چمنم
شمع افروختـــــــــه ای در انجمنم
بر درو دیـــــــوار چو مشک ختنم
زنده یعقــــــــــوب ز بوی پیر هنم
تنویــــــــــــرا بردر اغیارم مخوان
--------------------------------
اصغر تنویر

ای اشک غــــم به دیدهء نا شاد بمان مرو

با آه سحــــــــر، نالــــه و فریاد بمان مرو

ماتم کده ای این دل مـــا است کجا بخیر؟

از خشت و گل غــــم شده بنیاد بمان مرو

ای خون جـــــگری ها، چو انیس مدام ما

حالا که دگر دل شده بــــــر باد بمان مرو

مائیم نکرده خو به خوش آهنـــگ زندگی

ای نغمه ی غم نعـــره زن آزاد بمان مرو

بس!ناله ی شب کی تو بگوش خــدارسی

شاید که رفتــــــه ایم ز خط یاد بمان مرو

تنویر به هر کجا که روی حاصلت همین

تقدیرِ ترا مـــــادرِ غــــــــم زاد بمان مرو
---------------------------------------
اصغر تنویر

گوشه ای خواهد دلــم،یکسره غم گم باشد

شور عشق باشـد و شـــادی و ترنم باشد

درس مجهول وفسانه ی کهن درکارنیست

جستجـــو باشد و کــــــاوش و تعلم با شد

بگذارم پیش پایش هم حیــات و هم ممات

آن پری رو که اگر شیـــــرین تکلم باشد

ننهم نام"حسن "این دل بیچاره ی خویش

مال همسایــــه اگـــــر مرکب بی دم با شد

نبــــرد کشتیی مقصود به ســـاحل، نا خدا

در مسیری که در آن خوف و تلاطـم باشد

چشـــم خورشید بحال دل تنویر بگریست

فارغ از خنــــــده و لبخند و تبسم باشد
--------------------------------------
اصغر تنویر

خسته ام از شور و غوغا خسته ام

کافی از تکبیـــــر و هورا خسته ام

سر و زیـــــــر ما به قیـــــــد ‌اجنبی

من ازین غیـــــــرت بی جا خسته ام

دی امیـــــــــد امروز و فردا به امید

از دی و امــــــروز و فردا خسته ام

جبر سرمایــــــــه اسیرم کرده است

بـــــرده است جمله به یغماخسته ام

یک عمـــــر عقل به کوتاهی رسید

لاجــــــــرم از پیرو بر نا خسته ام

از سبق خوانی به دهشت برده اند

بی هراس از شیخ و ملا خسته ام

اصل مــــا حاصل نشد از من و تو

از من و تو جمله ی ما خسته ام

بلبـــــــــلِ کنجِ قفس خو کرده ام

از چمن از باغ و صحرا خسته ام

نالـــــه ام هرگزبه گوشش نرسید

از سکوت و خواب یکتا خسته ام

ره میخانــــــــه نگیرم بعد از این

از خُـــم و از جام و مینا خسته ام

عاقبـــــــت غربت هلاکم می کند

خستـــــه ام از دور دنیا خسته ام

تار گشت چشــــــمِ دلِ تنویر من

از عبــــــور شب یلدا خسته ام
------------------------------
اصغر تنویر